21 Ağustos 2010 Cumartesi

Gerçeğim...

Ne kadar acımasız bir kelime... Ütopya. En büyük hayalerimizin, arzularımızın birer hayalden başka bir şey
olmadığını anlatıyor. Belkide gençliğimizi, masumiyetimizi, değerlerimizi yitiricez ona giden yolu ararken. Ne kadar acımasız bir kavram Ütopya en derin en gizli arzularımızın yattığı ama hiçbir zaman ulaşamadığımız, yaratamadığımız, sahip olamadığımız bir olgu. Hiç bir teselli yok hiç bir gereksiz sarfedilen nefes yok saf, acımasız, tek bir kelime... katıksız bir gerçek

Gerçeklerimiz bu kadar mı dayanılmaz da güzel yazılmış olsada bizimle hiçbir alakası olmayan bir kurgu yada gerçek olaylara dayalı bir film veya kitap başında vaktimizi harcıyoruz? Neden gerçek hayattan kaçmak için milyarlarca dolar,sayısız saatler harcıyoruz? Uykularımızda bizi esir alan kabuslar başaçıkılamaz olduğu için mi uykusuz geceleri yazarak okuyarak yada izliyerek  geçiriyoruz? biliyorum o nefret ettiğim felsefecilere dönüyorum ama okudukça düşünüyorum düşündükçe soruyorum ne yazıkki ne yaparsam yapayım cevapara ulaşamıyorum. yada ulaşmak istemiyorum.

Bu kadar mı korkağızda uykusuz geceler geçiriyoruz? bu kadar mı bencilizde durup savaşmak yerine kaçmayı tercih ediyoruz? Gerçeklerimiz kimimiz için savaş ve üstünlük. Kimmiz için barış ve eşitlik. Kimimiz içinse sadece bir insan, bize sorunlarımızı unutturucak ruhumuzu dinlendirebilecek olan sade bir insan. Bazen bu insan bir aşık, bazen bir arkadaş, bazen se sadece aynaya baktığımızda görmekten kaçındığımız, inkar ettiğimiz, kendimiz....

Tam önümüzde duranları neden kabul etmiyoruz ki? Evet ben pişmanım. Lise yıllarımda ailemden kaçtım,
kötü kararlar aldım, içtim, ot çektim. Evet ben aynı boku üniversitede de yemeye devam ettim. Evet ben saklandım, anormal olmaktan korktum, sevilmemekten korktum. Evet pişmanım sevilmemekten değil saklandığım için pişmanım. Evet ben aşık oldum. Bazen çıkıp bağırdım aşık olduğumu, bazen sessiz kaldım sustum. Evet reddedildim bazen. reddedilmekten değil susmaktan pişman oldum. Evet ben aşık oldum, meğerse gerçeklere değil hayallere aşık oldum ama aşık olamanın kendisinden değil yanlış kişiye olmaktan pişmanlık duydum. Evet hiç gözümü kırpmadan aynı boku yiyip yine aşık olucam.Çünkü gerçeğimden değil gerçeğimden kaçarsam neler olucağından korkuyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder